ΝΟΜΟΣ ΥΠ΄ΑΡΙΘΜ. 612 της 14.06.1977 «Περί συνταξιοδοτήσεως λόγω γήρατος των τυφλών των ησφαλισμένων εις ασφαλιστικούς οργανισμούς αρμοδιότητος του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών» (Α΄164).

Με το άρθρο 2 του ν. 3863/15.7.10, (Α΄115), ορίζεται ότι : «Το ποσό της βασικής σύνταξης μειώνεται για τους συνταξιούχους λόγω γήρατος κατά 1/35 για κάθε χρόνο που υπολείπεται των τριάντα πέντε (35) ετών διαμονής στην Ελλάδα, μεταξύ του 15ου και του 65ου έτους της ηλικίας. Το ποσό της βασικής σύνταξης μειώνεται στις περιπτώσεις θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος σε μειωμένη σύνταξη λόγω γήρατος, σε μειωμένη σύνταξη λόγω αναπηρίας, καθώς και στην περίπτωση χορήγησης σύνταξης λόγω θανάτου. Η μείωση της βασικής σύνταξης προκειμένου για τους ασφαλισμένους που λαμβάνουν μειωμένη σύνταξη γήρατος, ανέρχεται σε 1/200 για κάθε μήνα που υπολείπεται για τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας πλήρους συνταξιοδότησης. Για τους συνταξιούχους που λαμβάνουν μειωμένη σύνταξη λόγω αναπηρίας με ποσοστό 67% έως και 79,99% χορηγείται το 75% της βασικής σύνταξης, και με ποσοστό από 50% έως και 66,99% χορηγείται το 50% αυτής. Οι μειώσεις αυτές δεν έχουν εφαρμογή σε όσους συνταξιοδοτούνται με τις διατάξεις του ν. 612/1977 (ΦΕΚ 164 Α΄), καθώς και για τα πρόσωπα του τετάρτου εδαφίου της περίπτωσης α´ της παραγράφου 1 των άρθρων 1 και 26 του π.δ. 169/2007 (ΦΕΚ 210 Α΄). Στις περιπτώσεις χορήγησης σύνταξης λόγω θανάτου, το ποσό της βασικής σύνταξης προσδιορίζεται για τον επιζώντα σύζυγο και κάθε συνδικαιούχο με βάση το δικαιούμενο, σύμφωνα με τη νομοθεσία κάθε φορέα ή σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις, ποσοστό σύνταξης λόγω θανάτου».

Με την παρ. 8 του άρθρου 61 του ν. 3996/5.8.11,. (Α΄170), ορίζεται ότι : «8. Ο χρόνος που προστίθεται στο χρόνο ασφάλισης των Τομέων του κλάδου κύριας ασφάλισης του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (Ε.Τ.Α.Α.), σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 612/1977 (Α΄ 164), όπως ισχύει, για τη συμπλήρωση των 35 ετών ασφάλισης, για τον υπολογισμό του ποσού της σύνταξης για τους από 1.1.1993 και εφεξής ασφαλισμένους που συνταξιοδοτούνται από τους ανωτέρω Τομείς ως ελεύθεροι επαγγελματίες, θεωρείται ότι διανύθηκε στην 1η ασφαλιστική κατηγορία».

Με την παρ. 10 του άρθρου 35 του ν. 4387/16, ορίζεται ότι : «10. Η εφάπαξ παροχή καταβάλλεται κατ’ απόλυτη προτεραιότητα σε όλους τους δικαιούχους που είναι άτομα με αναπηρία, με χρόνιες παθήσεις και στους γονείς και νόμιμους κηδεμόνες που προστατεύουν άτομα με αναπηρία ή σε όσους συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις του Ν. 612/1977 είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές και ισχύουν κάθε φορά, ή με βάση τις διατάξεις που αναφέρονται στα πρόσωπα του τετάρτου εδαφίου της περίπτωσης α’ της παρ. 1 των άρθρων 1 και 26 του Π.δ. 169/2007 (Α΄ 210) είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές, όπως ισχύουν κάθε φορά, καθώς και για όσους λαμβάνουν επίδομα, σύμφωνα με το άρθρο 42 του Ν. 1140/1981, όπως ισχύει για τις κύριες και επικουρικές συντάξεις».

Άρθρον 1

1. Τυφλοί εξ αμφοτέρων των οφθαλμών ησφαλισμένοι εις ασφαλιστικούς οργανισμούς αρμοδιότητος του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών, δικαιούνται συντάξεως λόγω γήρατος ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας, εφ' όσον συνεπλήρωσαν χρόνον ασφαλίσεως 15 ετών, ή προκειμένης ασφαλίσεως υπολογιζομένης κατά την νομοθεσίαν του οικείου φορέως εις ημέρας, 4.050 ημέρας ασφαλίσεως.
2. Επιφυλασσομένων των διατάξεων της διεπούσης έκαστον οργανισμόν νομοθεσίας περί των τυχόν λαμβανομένων υπ' όψιν διά τον υπολογισμόν της συντάξεως αποδοχών, το ποσόν της συντάξεως των κατά την προηγουμένην παράγραφον προσώπων, καθορίζεται ίσον προς το αντιστοιχούν εις 35 έτη ασφαλίσεως ή εις 10.500 ημέρας ασφαλίσεως.
1. Για τον επανυπολογισμό του ποσού της σύνταξης των άνω συνταξιούχων με βάση το χρόνο ασφάλισής τους και την προσαύξηση του ποσού αυτού με το επίδομα του άρθρ.42 Ν.1140/81 βλέπε την παρ.5 άρθρ.27 Ν.1759/88 (ΦΕΚ 50 Α').
3. Η βάσει των διατάξεων της προηγουμένης παραγράφου παρεχομένη σύνταξις δεν προσαυξάνεται διά του επιδόματος απολύτου αναπηρίας.
1. Με την παρ. 7 του άρθρου 5 του ν. 3232/04, (Α΄48) ορίζεται ότι : «Ο περιορισμός που τίθεται από τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 1 του Ν. 612/1977 δεν έχει εφαρμογή για τους τυφλούς ασφαλισμένους που συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις αυτές. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου εφαρμόζεται ανάλογα και για τους τυφλούς που έχουν συνταξιοδοτηθεί πριν την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, τα οικονομικά, όμως, αποτελέσματα αρχίζουν από την ημερομηνία υποβολής σχετικής αίτησης του ενδιαφερομένου».
4. Αι διατάξεις των παρ.2 και 3 του παρόντος άρθρου δεν έχουν εφαρμογήν εις περίπτωσιν καθ'ην ο ησφαλισμένος ήθελεν επιλέξει την εφαρμογήν των διατάξεων της διεπούσης τον φορέα παρ'ου θα συνταξιοδοτηθή νομοθεσίας, των προβλεπουσών τον τρόπον υπολογισμού, της συντάξεως και τας προσαυξήσεις ταύτης δι'επιδομάτων (απολύτου αναπηρίας κλπ.).
"5. Οι ασφαλισμένοι των φορέων επικουρικής ασφάλισης, στην περίπτωση που οι φορείς αυτοί συνταξιοδοτούν με έτη ασφάλισης, εφ'όσον συνταξιοδοτήθηκαν από το φορέα κύριας ασφάλισης με 4.050 ημέρες εργασίας και έχουν τον αυτό χρόνο στην ασφάλιση του επικουρικού φορέα, μπορούν να αναγνωρίσουν με αίτησή τους, που υποβάλλεται στο φορέα αυτόν, τον υπολειπόμενο χρόνο μέχρι τη συμπλήρωση των 15 ετών, προκειμένου να θεμελιώσουν δικαίωμα για σύνταξη.
Η αναγνώριση και η εξαγορά του χρόνου αυτού γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις περί αναγνωρίσεως χρόνου προϋπηρεσίας του οικείου φορέα επικουρικής ασφάλισης,
1. Η παρ.5 προστέθηκε από την παρ.3 άρθρ.29 ν.1759/88, (Α΄50).
  
  Με την παρ. 8 άρθρ.40 ν.1902/90 (Α΄138), οι διατάξεις του άνω άρθρου εφαρμόζονται και στους παραπληγικούς και τετραπληγικούς τους ασφαλισμένους σε ασφαλιστικούς οργανισμούς αρμοδιότητος Υπ. Υγείας, Πρόνοιας και Κοιν. Ασφαλίσεων.
  
  Σύμφωνα με την παρ.3 άρθρ. 16 ν. 2227/94 (Α΄129), οι διατάξεις του άρθρ. 1 του Ν. 612/77 εφαρμόζονται και στους πάσχοντες από Βήτα ομόζυγο μεσογειακή ή δρεπανοκυτταρική ή μικροδρεπανοκυτταρική αναιμία με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%, που υποβάλλονται σε μετάγγιση και ασφαλίζονται στους ασφαλιστικούς οργανισμούς, αρμοδιότητας του Υπουργείου Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
  
  Με την παρ. 2 του άρθρου 2 του ν. 3075/02, (Α΄297) ορίζεται ότι : «2. Οι διατάξεις του άρθρου 1 του Ν. 612/1977 εφαρμόζονται και στους ασφαλισμένους των ασφαλιστικών οργανισμών αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, οι οποίοι πάσχουν από χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου και υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση ή περιτοναϊκή κάθαρση ή έχουν υποστεί μεταμόσχευση νεφρού, εφόσον για τις περιπτώσεις αυτές συντρέχει ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%. Η σύνταξη που καταβάλλεται σύμφωνα με τις διατάξεις του προηγούμενου εδαφίου καθίσταται οριστική με την προϋπόθεση ότι ο συνολικός χρόνος ασφάλισης που απαιτείται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος έχει διανυθεί κατά το χρόνο που ο ασφαλισμένος βρίσκεται στο τελικό στάδιο χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας. Για τους ασφαλισμένους που ο απαιτούμενος χρόνος ασφάλισης για θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος έχει διανυθεί κατά το χρόνο που ο ασφαλισμένος βρισκόταν πριν το τελικό στάδιο χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας, η σύνταξη του προηγούμενου εδαφίου καθίσταται οριστική έξι έτη μετά τη συνταξιοδότηση του δικαιούχου και εφόσον στο διάστημα της εξαετίας αυτής έχει εξετασθεί τουλάχιστον δύο φορές από τις αρμόδιες υγειονομικές επιτροπές»
  
  Με την παρ. 1 του άρθρου 5 του ν. 3232/04, (Α΄48) ορίζεται ότι : «Οι διατάξεις του άρθρου 1 του Ν. 612/1977 (ΦΕΚ 164 Α΄) εφαρμόζονται και στους ασφαλισμένους των ασφαλιστικών οργανισμών αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, οι οποίοι πάσχουν από αιμορροφιλία τύπου Α΄ ή Β΄, καθώς και στους μεταμοσχευόμενους από συμπαγή όργανα (καρδιά πνεύμονες ήπαρ και πάγκρεας), που βρίσκονται σε συνεχή ανοσοκαταστολή, εφόσον για τις περιπτώσεις αυτές συντρέχει ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%».
  
  Με την παρ. 4 του άρθρου 61 του ν. 3518/06, (Α΄272) ορίζεται ότι: «Οι διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 612/1977 (ΦΕΚ 164 Α΄) εφαρμόζονται και στους ασφαλισμένους των ασφαλιστικών οργανισμών, αρμοδιότητας του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, οι οποίοι έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση μυελού των οστών και βρίσκονται σε συνεχή ανοσοκαταστολή, σε όσους πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας, που επιφέρει παραπληγία - τετραπληγία, καθώς και στους ακρωτηριασμένους κατά τα δύο άνω ή κάτω άκρα ή κατά το ένα άνω και ένα κάτω άκρο, εφόσον στις περιπτώσεις αυτές συντρέχει ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%».
  
  Με την παρ. 4 του άρθρου 37 του ν. 3996/5.8.11, (Α΄170), ορίζεται ότι : «Οι διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 612/1977 (Α΄164) εφαρμόζονται και στους ασφαλισμένους των ασφαλιστικών οργανισμών, αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, οι οποίοι πάσχουν από κυστική ίνωση ή μόνιμη ορθοκυστική διαταραχή, εφόσον για τις παθήσεις τους αυτές συντρέχει ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%’.