ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ΄ ΑΡΙΘ. 284/1974 «Περί τροποποιήσεως και ανασυντάξεως του Καταστατικού του Ταμείου Συντάξεων Προσωπικού Εφημερίδων Αθηνών και Θεσσαλονίκης.» (Α΄101).

Σύνταξις λόγω αναπηρίας.

Άρθρον 42.

  1. 1. Οι ησφαλισμένοι παρά τω Ταμείω δικαιούνται συντάξεως λόγω αναπηρίας:
    1. α) Εάν αποχωρήσωσιν ή απολυθώσιν εκ της εργασίας των ως καταστάντες ανάπηροι κατά την ένοιαν της επομένης παραγράφου και επρταγματοποίησαν δεκαετή τουλάχιστον πραγματικόν χρόνον ασφαλίσεως, εκ του οποίου είκοσι τέσσαρας (24) μήνας συνεχώς ή διακεκκομένως εντός της τελευταίας προ της υποβολής της αιτήσεως πενταετίας.
    2. β) Εάν αποχωρήσωσιν ή απολυθώσι της εργασίας των, ανεξαρτήτως χρόνου ασφαλίσεως εφ’ όσον κατέστησαν ανίκανοι προς εργασίαν, συνεπεία εργατικού ατυχήματος.
  2. 2. Ο ησφαλισμένος θεωρείται ανάπηρος δια την εφαρμογήν της προηγουμένης παραγράφου εάν λόγω παθήσεως ή βλάβης ή εξασθενήσεως σωματικής ή πνευματικής εξαμήνου τουλάχιστον διαρκείας κατά πρόβλεψιν του αρμοδίου δια την διαπίστωσιν της αναπηρίας οργάνου, καθίσταται ανάπηρος δια την άσκησιν του επαγγέλματός του κατά ποσοστόν 50% και άνω.
  3. 3. Επί αναπηρίας διαπιστουμένης μετά το 55ον έτος της ηλικίας προκειμένου περί ανδρών ή το 50όν προκειμένου περί γυναικών, η κατά την παρ.1 του παρόντος άρθρου 10ετής υπηρεσία προσαυξάνεται κατά έξ (6) μήνας δι’ έκαστον συμπεπληρωμένον έτος από του ως άνω ορίου ηλικίας.

Διαπίστωσις αναπηρίας και διάρκεια συντάξεως.

Άρθρον 47.

  1. 1. Αρμοδία δια την βεβαίωσιν παθήσεως εκ νόσου σωματικης ή πνευματικης ή ατυχήματος είναι η Πρωτοβάθμιος Υγειονομική Επιτροπή τού ΙΚΑ, του τόπου κατοικίας τού ησφαλισμένου εΙς ην παραπέμπεται ο ησφαλισμένος επί τη βάσει αποφάσεως του Δ. Συμβουλίου.
  2. 2. Κατά της γνωματεύσεως της εν παρ. 1 επιτροπής επιτρέπεται προσφυγή παρά του αιτούντος την απονομην συντάξεως και παρά τού Ταμείου ενώπιον της οικείας Δευτεροβαθμίου Επιτροπής του ΙΚΑ εντός ανατρεπτικής προθεσμίας τριάκοντα (30) ημερών από της κοινοποιήσεως της γνωματεύσεως. Η προσφυγή κατατίθεται εις το Ταμείον.
  3. 3. Το Δ.Σ. του Ταμείου δύναται να ζητήση οποτεδήποτε νέαν Ιατρικήν εξέτασιν των λόγω αναπηρίας συνταξιούχων του, ενεργουμένην ωσαύτως παρα της εν παρ. 1 του παρόντος άρθρου Υγειονομικης Επιτροπής, αν οπωσδήποτε ήθελε νομίσει ότι εξέλιπεν ο λόγος, δι' ον εχορηγήθη η σύνταξις. Οπότε δύναται να αναθεωρήση την προηγουμένην απόφασιν αυτού, ουχί πάντως πρό της παρελεύσεως εξαμήνου από της τελευταίας εξετάσεως.
  4. 4. Αι δαπάναι εξετάσεως των ησφαλισμένων και συνταξιούχων του Ταμείου παρα των Υγειονομικών Επιτροπών του ΙΚΑ βαρύνουν τό Ταμείον, αποδιδόμεναι εις τό ΙΚΑ βάσει των υποβαλλομένων υπό τούτου χρεωστικών καταστάσεων.
  5. 5. Η σύνταξις αναπηρίας απονέμεται δια τον εκάστοτε καθοριζόμενον υπό της οικείας Υγειονομικης Επιτροπης, ως πιθανόν κατώτατον χρόνον διαρκείας αυτης, παρατεινομένη κατα την αυτην διαδικασίαν και δια τον εκάστοτε οριζόμενον υπό της Υγειονομικής Επιτροπής χρόνον ανικανότητος.
  6. "6. Η αναπηρία θεωρείται οριστικη και ο ανάπηρος δεν υπόκειται εις επανεξέτασιν εις τας επομένας περιπτώσεις :
    1. α) Μετά το τέλος του έτους, κατά το οποίον συμπληρώνει το 55ον έτος της ηλικίας του προκειμένου περί άρρενος και το 50ον προκειμένου περί θήλεος και εφ' όσον συνταξιοδοτήται επί 5 έτη συνεχώς και έχει υποβληθή εις 2 τουλάχιστον εξετάσεις παρ' Υγειονομικής Επιτροπής κατά την διάρκειαν της συνταξιοδοτήσεώς του ταύτης.
    2. β) Εάν συνταξιοδοτήται επί 12 έτη συνεχώς, ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας.
    3. γ) Εάν συνταξιοδοτήται επί 20 έτη συνεχώς ή διακεκομμένως και οπωσδήποτε από τριετίας συνεχώς, ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας"

      1.             Η παρ. 6 αντικαταστάθηκε ως άνω από το άρθρο μόνο του π.δ. 138/81, (Α΄41)

 

Έναρξις και λήξις δικαιώματος εις σύνταξιν.

Άρθρον 50.

  1. 1. Το εις σύνταξιν δικαίωμα άρχεται:
    1. α) Επί συντάξεως γήρατος από τής πρώτης του επομένου μηνός εκείνου καθ' ον απεχώρησεν ο ησφαλισμένος εκ της εργασίας του.
    2. β) Επί συντάξεως αναπηρίας από της ημέρας, καθ' ήν κατά γνωμάτευσιν της οικείας υγειονομικής Επιτροπής ο ησφαλισμένος εκρίθη ανάπηρος και έπαυσεν εργαζόμενος.
    3. γ) Επί συντάξεως θανάτου προκειμένου μεν περί ησφαλισμένου από τής επομένης ημέρας εκείνης, καθ' ήν επηλθεν ο θάνατος, προκειμένου δε περί συνταξιουχου από της πρώτης του επομένου μηνός εκείνου καθ' ον επήλθεν ο θάνατος.
  2. 2. Το εις σύνταξιν δικαίωμα λήγει:
    1. α) Επί συντάξεως γήρατος εις τό τέλος του μηνός, καθ' ον επήλθεν ο θάνατος του συνταξιούχου.
    2. β) Επί συντάξεως αναπηρίας από της επομένης ημέρας εκείνης καθ' ήν ο ανάπηρος έπαυσε να πληροί τας προϋποθέσεις του άρθρου 42.
    3. γ) Επί χήρας εις το τέλος του μηνός, καθ' όν συνήψε νέον γάμον.
    4. "δ) Επί τέκνων, εγγόνων, προγονών και αδελφών προκειμένου μεν περί αρρένων εις το τέλος του μηνός καθ' όν συνεπλήρωσαν το 18ον έτος της ηλικίας των ή εν περιπτώσει συνεχίσεως σπουδών εις Ανωτέρας και Ανωτάτας Σχολάς το 25ον έτος τής ηλικίας των, ή συνήψαν γάμον, προκειμένου δε περί θηλέων εις το τέλος του μηνός, καθ' όν συνήψαν γάμον" - Η περ. δ' τροποποιήθηκε ως άνω από την παρ. 1 του άρθρου 12 του Π.Δ. 1029/77, ΦΕΚ-345 Α'.
      1. αα) συνήψαν γάμον.
      2. ββ) Παρέχουν εξηρτημένην εργασίαν και αποκερδαίνουν εξ αυτής, προστιθεμένης και της συντάξεως, ποσόν υπερβαίνον το 50πλάσιον του εκάστοτε ισχύοντος ημερομισθίου ανειδικεύτου άρρενος εργάτου. Εν περιπτώσει υπερβάσεως του ορίου τούτου περικόπτεται η σύνταξις κατα το υπερβάλλον ποσόν.
    5. ε) Επί γονέων εις το τέλος του μηνός, καθ' όν επηλθεν ο θάνατος.
  3. "3. Τα κατα την περίπτωσιν δ' της προηγούμενης παραγράφου όρια ηλικίας των αρρένων τέκνων δεν ισχύουν, εφ' όσον ταύτα είναι ανίκανα προς πάσαν βιοποριστικήν εργασίαν της ανικανότητας υφισταμένης κατά τον χρόνον της συμπληρώσεως του 18ου ή του 25ου έτους της ηλικίας και εφ' όσον διαρκεί η ανικανότης, ταύτης διαπιστουμένης παρά της αρμοδίας Υγειονομικής Επιτροπής του ΙΚΑ κατά τας διατάξεις του παρόντος"

    1.  Η παρ. 3 τροποποιήθηκε ως άνω από την παρ. 1 του άρθρου 12 του π.δ. 1029/77, (Α΄345)

  4. (4. Η διακοπείσα σύνταξις των θηλέων προσώπων τής περιπτώσεως του εδαφ. δ' της παρ. 2 επαναχορηγείται άμα τη συμπληρώσει του 50ου έτους της ηλικίας των και εφ' όσον ταυτα εξακολουθουν να είναι άγαμα καί δεν εμπίπτουν εις τήν περίπτωσιν του υπεδαφίου ββ' της παρ. 2 του παρόντος άρθρου. Το αυτό εφαρμόζεται και εις περιπτώσεις, καθ' ας δεν εδικαιώθησαν τα ως άνω πρόσωπα συντάξεως, λόγω του επελθόντος θανάτου του δικαιοπαρόχου μετα τήν συμπλήρωσιν του 30ου έτους της ηλικίας των)

    1. Η παρ.4 καταργήθηκε από την παρ. 2 του άρθρου 12 του π.δ. 1029/77, (Α΄345)

Στερήσεις.

Άρθρον 52.

  1. 1. Στερείται ή εκπίπτει του δικαιώματος συντάξεως αναπηρίας, γήρατος θανάτου:
    1. α) Ο ησφαλισμένος ο οποίος προεκάλεσε δολίως τήν επέλευσιν του ασφαλιστικού κινδύνου καί κατεδικάσθη δια την πράξιν του αμετακλήτως υπό του ποινικού δικαστηρίου και
    2. β) Ο καταδικασθείς εις την ποινήν της ειρκτής καί εφ' όσον χρόνον εκτίει ταύτην. Εις αμφοτέρας τας ως άνω περιπτώσεις το δικαίωμα επί την παροχήν μεταβιβάζεται εις τους κατα το άρθρον 43 λόγω θανάτου δικαιοδόχους του ησφαλισμένου.
  2. 2. Ο προκαλέσας τον θάνατον του ησφαλισμένου ή συνταξιούχου, εφ' όσον δια τούτο κατεδικάσθη δι' αμετακλήτου αποφάσεως του ποινικού δικαστηρίου, στερείται ή εκπίπτει του δικαιώματος συντάξεως ης θα εδικαιούτο λόγω θανάτου του ησφαλισμένου ή συνταξιούχου. Εν τη περιπτώσει ταύτη τής συντάξεως δικαιούνται οι λοιποί κατα το άρθρον 43 δικαιουχοι.
    1. Με την εγκύκλιο του ΕΦΚΑ Σ81/16/459528/ΕΓΚ.18/2-4-18 (ΑΔΑ: 6ΛΞΠ465ΧΠΙ-Γ49), ορίζεται ότι :
    2. «Δ. Καταργούμενες διατάξεις
    3.  
    4. Οι καταργούμενες με το τελευταίο εδάφιο του άρθρ. 27 διατάξεις είναι οι ακόλουθες:
    5.  
    6. 1) η περ. α της παρ. 7 του άρθρ. 29 του Α.Ν. 1846/51
    7. 2) η περ. α της παρ. 3 και η παρ. 4 του άρθρ. 13 του ν. 4491/1966
    8. 3) τα εδάφια β & γ της περ. ε του άρθρ. 7 της ΥΑ 21545/1927 (Β΄174)
    9. 4) το άρθρ. 52 του π.δ. 284/1974 (Α΄101)
    10. 5) το άρθρ. 14 της ΚΥΑ Β2/54/3/236/76/οικ.695/1977 (Β΄329)
    11. 6) το άρθρ. 26 και η περ. α και η του άρθρ. 27 του π.δ. 419/1983 (Α΄154)
    12. 7) η περ. α της παρ. 3 του άρθρ. 52 του β.δ. της 29ης Μαϊου/25ης Ιουνίου 1958 (Α΄96)
    13. 8) η περ. α της παρ. 1 του άρθρ. 22 του ν.δ. 4114/1960 (Α΄164)
    14. 9) η περ. δ της παρ. 1 του άρθρ. 32 του π.δ. 258/2005 (Α΄316)
    15. 10) η περ. α του άρθρ. 25α του π.δ. 913/1978 (Α΄220)»

Αναστολή συντάξεως.

Άρθρον 53.

  1. 1. Η καταβολή της συντάξεως αναστέλλεται εΙς τας ακολούθους περιπτώσεις:
    1. α) Εαν και εφ' όσον χρόνον ο συνταξιούχος εκτίει ποινήν στερητικήν της ελευθερίας μεγαλυτέραν του ενός έτους. Εφ' όσον όμως υπάρχουσι πρόσωπα, άτινα εν περιπτώσει θανάτου τούτου θα ελάμβανον σύνταξιν, ταύτα δικαιουνται εις την απόληψιν της συντάξεως, ήτις θα κατεβάλλετο εις ταύτα εν περιπτώσει θανάτου του συνταξιούχου.
    2. β) Εαν και εφ' όσον χρόνον ο συνταξιούχος λόγω αναπηρίας αδικαιολογήτως δεν προσέρχεται εις τήν οικείαν Υγειονομικήν Επιτροπήν προς εξέτασιν της καταστάσεώς του.
    3. "γ) Εαν και για όσο χρονικό διάστημα συνταξιούχος λόγω γήρατος ή αναπηρίας, αναλάβει οποιαδήποτε απασχόληση σε εργοδότη που αναφέρεται στο άρθρο 3 του παρόντος με οποιαδήποτε σύμβαση εργασίας ή έργου" - Η περ. γ' αντικαταστάθηκε από την παρ. 1 του άρθρου 5 του Π.Δ. 384/93, ΦΕΚ-163 Α'.
  2. "2. Ο συνταξιούχος ο οποίος αναλαμβάνει εργασία μετά τη συνταξιοδοτησή του, δύναται, αντί της αναστολής της καταβολής της συντάξεως, να λαμβάνει σύνταξη μειωμένη κατά το ποσό το οποίο αντιστοιχεί στο διπλάσιο της ασφαλιστικής εισφοράς που καταβάλλουν οι εν ενεργεία ασφαλισμένοι, οπότε όμως ο χρόνος της απασχόλησης αυτής δεν λαμβάνεται υπόψη για προσαύξηση της σύνταξης ή συνταξιοδότηση από άλλο φορέα. Το ποσό κατά το οποίο καταβάλλεται μειωμένη η σύνταξη, προκύπτει από τον υπολογισμό της ανωτέρω εισφοράς στις αποδοχές που παίρνει ο συνταξιούχος για την απασχόλησή του, οι οποίες όμως δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να είναι κατώτερες εκείνων που προβλέπονται από τις συλλογικές συμβάσεις σύμφωνα με τα χρόνια υπηρεσίας που ελήφθησαν υπόψη για τη χορήγηση της σύνταξης. Το εν λόγω ποσό οφείλεται και στην περίπτωση ακόμη που ο απασχολούμενος συνταξιούχος Δε φαίνεται να λαμβάνει μισθό. Ο συνταξιούχος που θεσπίζει την παρούσα νέα ρύθμιση ή από την ημερομηνία που αναλάβει εργασία, οφείλει να γνωστοποιήσει την απασχόλησή του στο Ταμείο παρέχοντας κάθε πληροφορία περί αυτής και να δηλώσει αν επιθυμεί την αναστολή της συνταξιοδοτήσεως ή την καταβολή μειωμένης συντάξεως. Σε περίπτωση μη δηλώσεως της εργασίας ή της παροχής ανακριβών πληροφοριών εφαρμόζονται οι διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 41 του Ν. 2084/92, (165 Α'). Τα ανωτέρω οριζόμενα δεν ισχύουν για τους συνταξιούχους του Κλάδου Ασφάλισης ιδιοκτητών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών και Θεσσαλονίκης, η σύνταξη των οποίων αναστέλλεται υποχρεωτικά σε περίπτωση επανακτήσεως των προυποθέσεων ασφάλισής τους στον Κλάδο, ο Δε χρόνος της αναστολής συνυπολογίζεται για τον επανυπολογισμό της σύνταξης κατά την οριστική διακοπή της ασφάλισης" - Η παρ. 2 προστέθηκε από την παρ. 2 του άρθρου 5 του Π.Δ. 384/93, ΦΕΚ-163 Α'.