ΑΠΟΦΑΣΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ 446/112651 Σ. 4391 της 22/2.07.1991 «Χορήγηση αδείας σε όσους από το μόνιμο στρατιωτικό προσωπικό έχουν τέκνα τα οποία πάσχουν από νόσημα που χρειάζεται συχνές μεταγγίσεις αίματος» (Β΄565).

Έχοντας υπόψη τις διατάξεις της παραγράφου 1, του άρθρου 10 του Ν. 1911/90 "Εισαγωγή γυναικών στις ανώτατες στρατιωτικές Σχολές, ρύθμιση στρατολογικών θεμάτων και άλλες διατάξεις" (ΦΕΚ 166/11 Δεκ. 90 (τ. Α`), αποφασίζουμε: 

 

Άρθρο 1

1. 1. Την προβλεπόμενη από τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 10 του  Ν. 1911/90 άδεια απουσίας δικαιούνται όσοι από τους ανήκοντες στο μόνιμο στρατιωτικό προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων είναι γονείς  αγάμου τέκνου  ή  αγάμων  τέκνων,  που  πάσχει  από  κάποια  από τις παρακάτω παθήσεις:
   1. α. Μεσογειακή αναιμία.
   2. β. Βαρειές αιμολυτικές αναιμίες.
   3. γ. Αιμορραγικές διαθέσεις από διαταραχές του μηχανισμού πήξεως.
   4. δ. Κληρονομική αιμορραγική τηλεαγγεκτασία με συχνές αιμορραγίες. 
   5. ε. κακοήθη νεοπλασματικά νοσήματα με συχνές αιμορραγίες. 
2. 2. Για την εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου: 
   1. α. Τέκνα θεωρούνται,  τα  γεννημένα  σε  γάμο,  τα  υιοθετημένα  τα νομιμοποιημένα και τα αναγνωρισμένα. 
   2. β. Η ύπαρξη των τέκνων αποδεικνύεται με πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης.
   3. γ.  Η  πάθηση  ή  οι  παθήσεις των τέκνων και η αναγκαιότητα συχνών μεταγγίσεων  αίματος  βεβαιώνονται   με   γνωμάτευση   ή   πιστοποίηση  Στρατιωτικού Νοσοκομείου. 
3. 3. Τα  δικαιολογητικά  που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο,  υποβάλλονται από τους ενδιαφερόμενους με αναφορά στη Μονάδα ή Υπηρεσία  που ανήκουν, τηρούνται μαζί με τα ατομικά έγγραφά τους και δικαιούνται  μαζί με αυτά. Για την απόδειξη της μη απώλειας του  δικαιώματος  λήψης της  παραπάνω αδείας, οι ενδιαφερόμενοι υποβάλλουν μία φορά κάθε χρόνο υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του Ν. 1599/86, με την οποία δηλώνουν ότι εξακολουθούν να έχουν το τέκνο ή τα τέκνα που πάσχουν από  κάποια  από τις παθήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος.

Άρθρο 2

1. 1. Η  άδεια  που  αναφέρεται  στο προηγούμενο άρθρο, χορηγείται απ` αυτόν που έχει δικαίωμα να εγκρίνει την χορήγηση της κανονικής  αδείας και  ύστερα  από  αίτηση  του  ενδιαφερομένου,  ολόκληρη  ή  τμηματικά διαρκείας δύο ημερών τουλάχιστον. Ειδικά κατά περιόδους, από 1 Ιουνίου μέχρι  31  Αυγούστου  και  των   εορτών   Πάσχα,   Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς,  δεν  χορηγείται  εκτός  αν  επιβάλλεται  από  ιδιαίτερα σοβαρούς λόγους υγείας του  πάσχοντος,  οι  οποίοι  διαπιστώνονται  με νόμιμα δικαιολογητικά.
2. 2. Σε  περίπτωση  που  οι  προϋποθέσεις  λήψης  της παραπάνω άδειας συντρέχουν και για τους δύο γονείς  του  πάσχοντος  ή  των  πασχόντων, τέκνων, την άδεια δικαιούται ο ένας εξ αυτών.
3. 3. Η άδεια παύει να χορηγείται σε μία από τις παρακάτω περιπτώσεις:
   1. α. Γάμου ή υιοθεσίας του τέκνου.
   2. β. Παύσης της ανάγκης συχνών μεταγγίσεων αίματος.
   3. γ. Θανάτου του τέκνου.
4. 4. Με  Διαταγές  των  Γενικών  Επιτελείων  των  κλάδων  των Ενόπλων Δυνάμεων, ρυθμίζονται τα θέματα που αφορούν στον τρόπο ενημέρωσης  των ατομικών εγγράφων, σχετικά με τη χορήγηση της αδείας.

Άρθρο 3

Η  απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και να ισχύει από τη δημοσίευσή της.